Αφού είμαι, έχω δικαίωμα να είμαι! Με τι μοιάζει αυτή η εμπειρία;; Είναι ένα πρωταρχικό συναίσθημα, σαν να δέχομαι αυτό που έγινε στο σπίτι μου. Είναι η εμπειρία της ίδιας μου της ζωντανής ύπαρξης, που νοιάζεται εάν τελικά είναι ένα ιόν ή ένα απλό κύμα.Είναι όπως όταν εγώ, μικρό κοριτσάκι έφαγα ένα ροδάκινο κι έφτασα στο κουκούτσι…το έσπασα, και δίχως να γνωρίζω τι θα βρω μέσα, εξεπλάγην αντικρίζοντας αρχικά τον σπόρο και ενθουσιάστηκα στη συνέχεια ,αφού τον δοκίμασα, από την πικρή γλυκάδα του. Είναι σαν τη βαρκούλα που έχει πανί και βρίσκεται στο λιμάνι αραγμένη και δεμένη, με μια άγκυρα. Κι έτσι όπως είναι φτιαγμένη από γήινα υλικά, μπορεί να έρθει σε επαφή μέσω της άγκυρας, με τη γη με το χώμα , με το έδαφος. Μπορεί όμως ανά πάσα στιγμή, να σηκώσει την άγκυρα και να σαλπάρει, έχοντας πάντα τη δυνατότητα επιλογής, να την ξαναρίξει, μέχρι να κοπάσει η καταιγίδα. Είναι σαν να παύεις να αισθάνεσαι, σαν μια θεωρία του εαυτού σου!