Διαβάζουμε τουw ετήσιους απολογισμούς της εταιρείας.Αν η εταιρεία έχει εμφανίσει πολύ καλά αποτελέσματα τη χρονιά που πέρασε, ο επικεφαλής της τα αποδίδει στους άξιους και καταπληκτικούς χειρισμούς του. Αν όμως τα αποτελέσματα δεν είναι ικανοποιητικά, αντιθέτως μάλιστα είναι άσχημα, τότε φταίει το νόμισμα, φταίνε οι ανέντιμες τακτικές των ανταγωνιστών, το τελωνείο,οι καταναλωτές κ.ο.κ.
Τακτικό φαινόμενο σχολείου:όταν παίρναμε καλούς βαθμούς, το αξίζαμε, συνέβαινε λόγω των γνώσεων και της μελέτης μας. Όταν όμως παίρναμε κακούς βαθμούς, τότε έφταιγαν όλοι και όλα εκτός από εμάς.
Γιατί αυτή η ανισορροπία;; Γιατί αισθανόμαστε υπεύθυνοι για τις επιτυχίες μας και καταλογίζουμε τις αποτυχίες μας στους άλλους;; Η απλούστερη εξήγηση είναι ότι έτσι, αισθανόμαστε καλύτερα και από την άλλ,η οι συνέπειες αυτής της στάσης μας δεν έχει κακές συνέπειες σε άλλους. Στον σημερινό κόσμο όμως, αυτή η συμπεριφορά μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικές συνέπειες…(βλέπε Ρίτσαρντ Φάλντ και Lehman Brothers)!
Πώς να αποφύγουμε αυτή την πλάνη της αυταρέσκειας λοιπόν, ειδικά την περίοδο των εορτών (αλλαγή έτους), όπου οι περισσότεροι κάνουμε τους προσωπικούς μας απολογισμούς;; Έχουμε φίλους που μας λένε ωμά την αλήθεια;;Αν ναι είμαστε μάλλον τυχεροί!Αν όχι, μάλλον θα ψάξουμε για έναν καλό εχθρό…ίσως ένα καφεδάκι μαζί του και δυο τρεις αρνητικές στάσεις και πικρόχολα σχόλια, να μας τραντάξουν και να μπούμε σε μια διαδικασία αυτοεξέτασης…ή, κι αυτό είναι πολύ καλύτερη ιδέα, να πάρουμε τη βοήθεια του life coaching!!!!!