Δεν είναι δύσκολο να εκτιμήσει κάποιος, το πώς οι άνθρωποι που ζουν σε έναν σχιζοειδή κόσμο, είναι σκόπιμο να αυτοπροστατέυονται απέναντι στα τρομακτικά υπερερεθίσματα, να προστατεύονται από τις ομοβροντίες των λέξεων και των θορύβων, που προέρχονται από την τηλεόραση,το ραδιόφωνο, τα social media, να προστατεύονται ενάντια στις απαιτήσεις της γραμμής παραγωγής, της βιομηχανίας και των εμπορικών συγκροτημάτων. Σε έναν κόσμο, που οι αριθμοί σαν άλλοτε δυνάστες, αναλαμβάνουν αδυσώπητα να εκφράσουν την ταυτότητά μας και απειλούν να προκαλέσουν ασφυξία, αποτεφρώνοντας στο πέρασμά τους οτιδήποτε αναπνέει. Σε έναν κόσμο, που η “κανονικότητα” ορίζεται από την ικανότητα να μένεις “cool”, όπου το σεξ είναι τόσο διαθέσιμο, ώστε ο μόνος τρόπος να διατηρήσεις έναν εσωτερικό πυρήνα, είναι να μάθεις να συνευρίσκεσαι χωρίς να δεσμεύεσαι, δεν εκπλήσσει ότι ο έρωτας και η θέληση, γίνονται ολοένα και πιο προβληματικά ή ακόμη και ανεπίτευκτα, όπως πολλοί πιστεύουν!!!